خودمختاری شخصی (اخلاقی یا تصمیم گیری) مهارت های فریلنسری توانایی فرد در انتخاب ، تصمیم گیری و فرض عواقب آن است. اصطلاح متضاد خودمختاری وابستگی نیست بلکه ناهمگونی است.
وابستگی به نیاز مراقبت افراد دیگر برای انجام وظایف روزمره اشاره دارد. نقطه مقابل وابستگی استقلال است. افراد مسن در شرایط شکنندگی یا وابستگی ممکن است استقلال شخصی خود را کاهش داده مهارت های فریلنسری یا ندهند.
خودمختاری به عنوان یک ظرفیت و به عنوان یک حق
خودمختاری به عنوان ظرفیت به مجموعه مهارتهایی اطلاق می شود که هر فرد باید انتخاب های خود را انجام دهد ، تصمیمات خود را بگیرد و مسئولیت عواقب آن را بر عهده بگیرد. خودمختاری ایرانیان سایبر آموخته می شود ، با تمرین آن ، از طریق یادگیری که از خود و از تعامل اجتماعی حاصل می شود ، به دست می آید. بنابراین ، این تمرین مستقیم خود مردم و تحت کنترل مهارت های فریلنسری خودشان است که آموخته می شود.
خودمختاری به عنوان یک حق به این تضمین اطلاق می شود که افراد بدون در نظر گرفتن توانایی های خود می توانند یک پروژه حیاتی را بر اساس هویت شخصی خود توسعه داده و بر آن کنترل داشته باشند. در مورد افرادی که به شدت تحت تأثیر قرار گرفته اند ، استفاده از حق استقلال آنها معمولاً غیر مستقیم است ، یعنی با واسطه دیگران و از طریق حمایت لازم.
خودمختاری یک ظرفیت واحد و ثابت نیست. این یک سوال همه یا هیچ نیست. این بستگی به صلاحیت هر فرد (شناختی و احساسی) برای عمل یا تصمیم گیری دارد ، بلکه به موقعیت یا وظیفه (خطری که برای مهارت های فریلنسری شخص یا دیگران به همراه دارد) و محیط (از حمایت هایی که دارند) بستگی دارد. به همین دلیل است که افراد دارای اختلال شناختی می توانند و باید از فرصت ها و حمایت هایی برخوردار باشند تا بتوانند تصمیماتی را که هنوز برای آنها توانایی دارند ، ادامه دهند.
افرادی که مهارت های تصمیم گیری آنها به شدت مختل شده است (اختلال شناختی بسیار شدید ، اختلال روانی شدید ...) برای مدیریت جنبه های اولیه زندگی خود باید توسط دیگران نمایندگی شوند. خودمختاری نیز به عنوان یک حق درک می شود و آنها همچنان آن را دارند. در این موارد ، اعمال خودمختاری غیر مستقیم است و از طریق دیگران - خانواده ، دوستان نزدیک ، مهارت های فریلنسری متخصصان مثر است.
نمایندگی دیگران در تصمیمات خود آسان نیست ، می تواند به ما کمک کند:
- ۰۰/۰۶/۲۲