به گونه ای که C به عنوان زبان انواع قوی و انواع استاتیک ضعیف در نظر گرفته شده است.معناشناسی استاتیکمعناشناسی استاتیک بهترین زبان برنامه نویسی برای شروع محدودیت هایی را در ساختار متون معتبر تعریف می کند که بیان آنها با استفاده از فرمالیسم های نحوی استاندارد
غیرممکن یا بسیار مشکل است. ماکروهای Lisp و بلوک های ، که می توانند محاسبات کلی داشته باشند ، ماکروهای C فقط جایگزین رشته هستند و نیازی به اجرای کد ندارند.یستم تایپ سیستم نوع تعریف می کند که چگونه یک زبان برنامه نویسی ارزشها و عبارات را به انواع طبقه بندی می کند
، چگونه آنها را دستکاری می کند و چگونه با آنها تعامل دارد. این معمولاً شامل توصیف ساختارهای داده ای است که زبان می تواند ایجاد کند. طراحی و مطالعه ریاضی این سیستم ها به عنوان نظریه نوع شناخته می شود.با این حال ، باید به خاطر داشت که رایانه های دیجیتالی مدرن تمام ساختارها را به صورت واحد و بهترین زبان برنامه نویسی برای شروع صفر (باینری) ذخیره می کنند.
زبانهای تایپ شده به زبانهای غیر تایپ شدهیک زبان تایپ می شود اگر مشخصات هر عملیات تعیین کند که کدام نوع داده برای یک عملیات قابل استفاده است ، با این مفهوم که برای انواع دیگر قابل اجرا نیست. [2] به عنوان مثال ، "این متن نقل قول شده" یک رشته است. در اکثر زبانهای برنامه نویسی ، تقسیم یک عدد بر یک رشته منطقی نیست.
در نتیجه اکثر زبانهای برنامه نویسی مدرن هرگونه تلاش برای انجام چنین عملی را رد می کنند. در برخی زبانها ، عملیات بی معنی در زمان کامپایل تشخیص داده می شود (بررسی نوع "استاتیک") و توسط کامپایلر رد می شود. در حالی که در سایر موارد ، عملیات بی معنی در زمان اجرا (بررسی نوع "پویا") تشخیص داده می شود ، که منجر به یک استثنا در زمان اجرا می شود.
مورد خاص زبانهای تایپ شده ، زبانهای تک تایپی هستند. آنها معمولاً زبانهای برنامه نویسی یا نشانه گذاری ، بهترین زبان برنامه نویسی برای شروع مانند یا هستند و فقط یک نوع داده دارند - بیشتر ، رشته های کاراکتری که برای داده های نمادین و عددی استفاده می شوند.در مقابل ، یک زبان غیر تایپ شده ، مانند اکثر زبانهای اسمبلی ، امکان انجام هرگونه عملیات بر روی هر نوع داده ای را می دهد ،
که به عنوان دنباله های بیت در اندازه های مختلف در نظر گرفته می شود. زبانهای سطح بالا بدون تایپ شامل و برخی از انواع است.در عمل ، در حالی که تعداد کمی از نظر تایپ نوع (تأیید یا رد همه عملیات) به عنوان تایپ در نظر بهترین زبان برنامه نویسی برای شروع گرفته می شوند ، اکثر زبانهای مدرن تا حدی تایپ را ارائه می دهند. بسیاری از زبانهای تولیدی راهی برای براندازی یا دور زدن سیستم نوع ارائه می دهند.
انواع ایستا در مقابل پویادر سیستم های تایپ ایستا ، همه عبارات قبل از اجرای برنامه دارای انواع خاصی هستند (معمولاً در زمان کامپایل). به عنوان مثال ، 1 و (2 + 2) عبارت هایی برای اعداد صحیح هستند. نمی توان آنها را به تابع منتظر رشته منتقل کرد یا در متغیری که حاوی تاریخ است ، ذخیره کرد.
زبانهای تایپ شده آماری را می توان به صورت آشکار یا به طور استنباط تایپ کرد. در حالت اول ، برنامه نویس باید صراحتا انواع را در موقعیت های متنی خاص (به عنوان مثال ، در اعلان های متغیر) تایپ کند. در حالت دوم ، کامپایلر بر اساس زمینه انواع عبارات ایرانیان سایبر و گزاره ها را استنباط می کند.
تایپ پویا ، که تایپ نهفته نیز نامیده می شود ، نوع عملیات اجرا را تعیین می کند. به عبارت دیگر ، انواع به جای بیان عبارات متنی ، با ارزش زمان اجرا در ارتباط هستند. انواع ضعیف و انواع قوی زبانهای ضعیف تایپ شده بهترین زبان برنامه نویسی برای شروع اجازه می دهد تا مقدار یک نوع به عنوان نوع دیگر تلقی شود. به عنوان مثال یک رشته می تواند به عنوان یک عدد عمل کند. این می تواند در مواقعی مفید باشد ، اما همچنین می تواند انواع خاصی از اشکالات را که در هنگام کامپایل یا حتی در حین اجرا قابل تشخیص نیستند ، معرفی کند.
زبانهای قوی تایپ شده از وقوع موارد فوق جلوگیری می کنند: هرگونه تلاش برای انجام عملیات بر روی نوع اشتباه باعث ایجاد خطا می شود. زبانهایی که دارای انواع قوی هستند اغلب انواع امن نامیده می شوند.زبانهایی با انواع ضعیف مانند و تعداد زیادی تبدیل نوع ضمنی را امکان پذیر می کنند.
به عنوان مثال در جاوا اسکریپت عبارت 2 * x به طور ضمنی x را به یک عدد تبدیل می کند و بهترین زبان برنامه نویسی برای شروع این تبدیل حتی در زمانی که x خالی ، تعریف نشده ، یک آرایه یا رشته ای از حروف باشد ، موفقیت آمیز است. این تبدیل های ضمنی اغلب مفید هستند ، اما می توانند خطاهای برنامه نویسی را نیز پنهان کنند.